Kahveli Masal

Seni yaşamak
Bir roman olmalıydı
En maceralısından
Bir hikaye olmalıydı seni yaşamak
İçinde keşkeleri mişleri hiç olmayan
Her gün kaldığımz yerden devam eden
Ve asla bitmeyen mutluluk şerbetinde
Bir masal olmalıydı seni yaşamak

Bilmiyorum ki yaşayamadım
Yaşatmadın
Sen beni okutamadın

Sana gelen yollar üç dereden geciyordu
Sonra karlı dağlar aşmam gerekiyordu
Sen
Gelme boğulursun
Bu daglarda donar kalırsın dedin
Ve
Beni hiç beklemedin

Ben gecen otobüslerden trenlerden
Atılan gazetelerden
Ögrenmek ve yaşamak istemiyordum hayatı
Yarın otobüs gecmeyebilirdi
Tren kara trendi kömürü bitebilirdi
Ben yarını gelmeyecek
Bir gazete fotoromanı okumak ta istemiyordum

Oyun bozanlık yapan sendin bana küçük bir hikaye yazdın
Ben okudum sonra obur bir çoçuk gibi hadi dedim
Ne yapayım ben bu yazarı çok sevdim

Üstümün başımın halimi ne
Sen demi benim gördügüm rüyayı görüyorsun
Üç dere geçtim
Karlı dağlarda ne dondum ne de eridim
Ben okumaya okuduğumu anlamaya geldim
Islandım
Soguklarda dondum
Düşe kalka yıprandım
Hadi rüya görmeye devam edelim
Önce bana bir kahve yap
Sonra bir masal anlatsana