Kahve/rengi

Kırk yıl hatırlı kahveler içtim
Telvesini bırakmaya kıyamadığım zamanlarda
Sohbetsiz, tatsız tuzsuzu da oldu köpüklüsü de
Hatırı, masmavi gök gibi başım üstünde

Rengine isim bulunamamış bu içecek kadar gerekli
Yemekaltına içilmesi kadar da gereksizdi düşlerim

Sanki kahvenin rengine bulanmış bir deryadaydım
Yüzmeyi hiç öğrenememiş bir beceriksiz gibiydim
Boğulsam boğulamıyorum, yüzsem yüzemiyorum
Kahvenin köpüğünde gizlenen, dinlenen bir marabayım
Fallardan çıkan, üç vakte kadar olanların tertipçisiyim
Fincandan sevda çıkaran falcı kadınlar kadar yalancı
Hava tahminleri seviyesinde doğrucuyum
Yorgunluk kahvesinin ilk yudumu kadar da sakin

İçiyorum ruhumdan gelen renksiz hayalleri
Onca yıl hüzün ekilen kahverengi tarlalarda
Yalnızlığımı almışım yanıma, tam da yanı başıma
Titreyen bir kalbin atışını dinlemek isteğini
Bırakmışım, kahverengi bir çift gözün bakışlarında

Damla damla toplanan onca mutluluk anı
Bir dikişte bitirilince telvesiyle beraber
Mahzun ve tek başına kaldığımda
Hatırlarla baş başa, kahverengisindeydi gözlerim
Kahvenin rengi gibi bilinmez bir rengi özledim
Sonra, yeniden,
Kırk yıl hatırlı kahveler içtim.