Kainatla Sohbet

Yalnızlık nedir?
Kaplayınca ruhu gece
Karanlık karanlık artar;
Yalnızlık dediğin şey
Koca dünya
Yıkılır üstüne.
Yalnız sen varsın
Yalnızlık kadar.

Ne yön belli
Hedefler karmakarışık
Her yön aynı çıkmaz
Bir sen bağlanmışsın
Gitsen yalnızlığın yanında
Kalsan yalnızsın tek başına.
Yalnızlık garip dostum
Oturmuş kalmış
Sesim çıkmıyor
Yutkunamıyorum boğazımda.

Küçüldüm,
Ta en başa doğru
Ağlayan bebekliğime
İndim yüreğimden.
Öylesine berrak öylesine dolu
Yalnızdım yalnız geldim.
Ah anne
Sen beni hiç terketmezdin
Yalnızlık senin yerini aldı;
Babam hep benle kalır derken
O gideli kaç yıl oldu
Ahiret yurduna.

Ey netameli sevgili yalnızlık
Sen ve ben
Yine başbaşa
İlk gün gibi
İlk ağlama anındayım sanki,
İçim çekildi.
Gelgitler gelgitler oluyor ruh denizimde,
Eteklerini toplayan su
Haydi süpür götür yalnızlığımı.

İrkildim,
Döndüm kendime
Gökten bir ses:
Hey kulum
Sen hiç yalnız olmadın ki,
Kendini boşlukta sanman niye?

Hıraya kapandım
Hıranın tam içindeyim
Arayışmış Hıra
Hıra gözlerimde
Ben Hıra'nın gözleriyim.

Yarıldı yüreğim,
Yoktan var eden Rabbime açıldı.
Rabbim hiç yalnız bırakmadı.
Eğildim eğildim seccademe
Islandı secde yeri
Anladım ki:
Yalnızlık Allah'tan gafil olmak
Azap bu,
Allah'tan uzak kalmak.
Hiçbir sevgi doldurmaz yüreğini
Yaklaş yaklaş uzak kalma
Yalnızlık dediğin
Yüreğini dolduran ne varsa
Allah'tan gayrı
Temizle, yıka
Yalnız olmadın olamazsın hiçbir zaman
Dünya'da Ahirette.
Cennette yürü
Açılsın sisler
Ey yüreğine şeytana nefsine açan
Yalnızlık onlardan yana.
Terket bak,
Yalnız kalmaz kalamaz insan
Koca kainat konuşur o zaman.

(Eylül 2011 İstanbul)