Kairos/1

Kairos tüm zihin abideleri serilmiş ulu orta mabedimin üstüne...

Katle adanmış ömürlerde kadınların göz yaşları durulmuyor vesselam!

Diyor ki komadaki yosma;

Madem sevgilerin ağır aksak dizleri erişmiyor yamacıma;
Sur niyetine üflenen bedenimin kahırları niye yükselsin göğe?

Vakit bedeni ruhla teslim etme vaktidir Kairos...

Durma kır zihni!

Ona eşlik eden sol yanım sallantıda şimdilerde
Her giden bir kapak bırakıyor kapımın eşiğine ardında kalanların kıçlarını örteyim diye...

Aslında bir dal sigaradan farksızdı onun kalıntıları;

Önce içime girmek istedi zehirlerini yaydı kuytu köşelerime.

O gezinirken bile biliyordum Kairos...
Rahatlatan duman etkisi yıllar geçtikçe zehirli aşk hecesi olarak yer değiştirecek bedenimde...

Vakit külleri azadetme vakti Kairos

Alaycı gözlerini çevir üzerimden beni tanırsın
Sayısız yosmayı kurşunladım zihnimde!

Sence ölümü dikemez miyim üzerime ?
Diktiğim ölümü sökemez miyim ellerimle...

Kül dediğin nedir ki Kairos?

İki üç şeref ilminden uzak zihniyetin katlettiği dize...

Bütün erkeklerin şerefine cevap istiyorum sorularıma Kairos!

Fetih sahip olmak için midir birine?
Yoksa arzetmek için midir diğerlerine?

Ah fethine kurban olduğum...
Her Fatih gibi dizileni nasıl alayım içime?