Kaktüsya

Buzul bir asfalt hikayesi;

Çok eski bir mağarada okudum

Çivi yazısıyla yazılmış hikayemi

Kil tablette öylece duruyordum

Üzerimden hiç zaman geçmemiş gibi

İçimde sevgiler büyütüyordum

Geceydi

Kurtlar ve kızıl geyikler iz peşindeydiler

Adım adım yürüyordu

Korkunun ayak izleri

Kanlı et kokusu sarıyordu ormanı

Ekmek yine en hızlıdan yanaydı

Yüreğimi kaydırıyordum asfaltta

Dondurulmuş duygularımı

Ellerimle ısıtıyordum

Eridiğinde bir mum gibi

Kalp şekilli kurabiyeler düşlüyordum

Yontulmuş taşlar buluyordum

Yazgımı çevreleyen mağarada

Taş devri dansları

Yüreğini yiyen insanlar

Çivilerle kazınmışlığım, hepsi kayıtlarda

Henüz adı konulmamış çocuk sesleri

Taş tabletin yürek ezen yerinde

Kuş ve zil sesleriyle karışan kimliksiz çığlıklar

Hiç bitmeyecek savaşların kanlı izleri

Yüreğimi donduran kızıl çöl hikayeleri

Kaktüsya

Ben dikenli ikliminden kaçıyorum

Sen inadına çiçek açıyorsun

Dikenler ve çiçekler

Tıpkı yüreğim gibisin

Buzullardan geçiriyorum

Bin bir düşüncemi

Bir çöl akşamında

Acı bir kahveyle bölüyorum soğuk zihnimi

Ya sımsıcak savaşlar

Ya da soğuk bir öfke sarıyor evreni

Gagasını suyla dolduran

Bir pelikan sevinci gibi

İlkel şeyleri özlüyorum

Yüreğimde minik bir ateş yakıp her gece

Öfkemi ve sevgimi pişiriyorum

Kaktüsya

Şimdi öfkem daha sıcak

Sevgim daha şiddetli

İkliminde

Adları kanatlarında yazılı

Binlerce çocuk uçuyor

Kil tablette yazan ne varsa

Mağarama dokunuyor

Bir av ve avcı menkıbesi

Okuduğum ne varsa

Eski ya da yeni fark eder mi

Bütün çağlar aynı Kaktüsya

İçinde insan geçiyorsa

Yüreğim hiç böyle yanmadı

İnsan olmanın ağırlığıyla

Çöl rüzgarları vicdan azabı taşıdı üstüme

Suçluluk büyüttüm ölen her çocuğun gözünde

İşte buyurun;

Sımsıcak bir çöl hikayesi

Kaktüsya

Dikenler ve çiçekler

Bir buz kadar tezat yüreğime

Ateş toplarından dondurma

Serinlediniz mi hey

Isındınız mı ihanetinizden

Kızıl geyikler ve kurtlar yesin sizi

Hiç bitmeyecek isteklerinizi

Kil tablette adımı okudum

İnsansız mağaramda

Geçici bir konuktum

Kızıl geyikler hızla koşuyordu

Aç kurtlar;

Yine kana susuyordu

Gecenin içinde

Hiç durmadan uluyordu