Kal

Sanmıştım ki son olacaktın
Kanayan yanlarıma dermanım.
Figanıma huzur sunacaktın.
Düşlerime eş, düşeşim olacaktın.

Şimdi gitmek sana da koyuyor biliyorum
Ele ele yürüyemeden huzur sokağından.
Yüzümüze değmeden yağmur taneleri;
Kim derdi ki yüzsüzüm olacağını...

Kalmak kolaymış; koca bir yalan.
Madem gitmek zor, niye bu çaban?
Acım canıma değiyor, gitme kal.
Gurur sende kalsın, aşkı bana çal.

Sana giden yolların hepsi dikenli çalı
Ben kan revan bir aşık, sense prens saraylı
Madem gidecektin yâr, neden yoluma düştün?
Buna günah derler, sualime üşüştün.

Şimdi şimdilere yer yok, geçmişim olacaksın.
Sanma ki unuturum, sen hep kanayacaksın.
Gittiğin yer hep uzak, gelmek sana yakışmaz
Unutma kalan sendin hep, bu kalp seni unutmaz.

Şimdi sana ne söylesem, biliyorum hepsi az
Zaten bende de yok, öyle naz niyaz.
İki kelimem var, dinlersin biliyorum
Gitme yâr, ben seni seviyorum.