Kal Deme...

Sana benzer gök kuşağının rengi
Altından geçerken gönlüm erir...




Denizlerin mavisi sende can bulur
Yıldızların parlaklığı sönük kalır sana değince...




Yağmur bu kadar çok ıslatmamıştı beni
Özleminin seyrine düştüm düşeli...




Gül boynunu bükmemişti bu kadar
Senden ayrı kalalı...



Türküler yakmamıştı yüreğimi
Bu kadar acı çalmamıştı ?gönül dağı?...



Neşet Ertaş bu kadar içli söylememişti
Türküleri uzağına düştüm düşeli...




Kokun sinmiş eşyalara
Odam hüzün ağırlamakta...




Selamını aldım koydum hatıralar arasına
Kuruttum yolladığın gülleri...




Teselliden yana sözcük yok heybemde
Ne desem bilemedim sensiz güvercinlere...

Kan damlatıyor gece seherlerime
Adın asılı kaldı sinemdeki tellere...




Uçurtma yap sal beni mavilerine
Cesaret kopsun yüreğimden gözlerin değsin sevilerime...




Aklım kalmasın hüzünlü gözlerinde
İçim yanmasın sesini dinleyince...




Teselli etsin beni yalnızlığı(n)m
Şehrimden geçsin kervanların sevda yüklesin yarınlara...




Umudumu umutsuzca arıyor ellerim
Soluğum kesiliyor her köşede...




Beyaz güller adıyorum gelmelerine
Ay peşkeş çekiyor yalnızlığı senli yanlarıma...




Kapat gözlerini üşümesin hatıralar
Çıplak kalmasın şarkılar...




Anlam yükleyelim sevmelere
Sen ay ol ben güneş...



Yıldız doğursun sahipsiz gece...
Aklın kalmasın bende...




Tam giderken kal deme
Gitmez ayaklarım esir olur kara gözlerine...