Kalabalıktan Uzak

gidiyorum ağlayıp ta
sana yağmuru kalsın
gözyaşlarından ıslanmış
karanlığında bir şehir

kalabalıktan uzak
dağları kuytusuna
kara çalıdan tuzak
balaban uykusuna

gidiyorum dağlayıp ta
hüzünlerde konaklasın
kör düşlerde uyanasın
yorgunluğunda bir şehir

bir başınasın yalnız
tarladan kalan anız
nerde uğradıysanız
çağlayan coşkusuna

gidiyorum kuşlukta
iniş aşağı yokuşlukta
alındığım boşlukta
dindireninde bir şehir

yetim mi kaldı şimdi
gözyaşındaki kimdi
yüreğimde ki imdi
salındım duygusuna

260910ankara Gülce-Buluşma