Kalamam Fazla

sanmaki acılara büründüm senin uğruna!
sanmaki sensiz yürümez bir başka sevda,
yalnızlık damla damla düştü kara sevdaya;
bir adım ötemdesin,ey buruk sevda.


gidemedim,sızdım kaldım dizlerimin üstünde!
dört mevsimi yaşıyorum,ben bu günlerde,
seni anlatamadım kelimelere,bilmemki niye;
bu aşk bir beden büyük geldi bünyeme.


gök kuşakları seyrederdim,yağmurdan sonra,
sensiz teslim olurken ben sonsuzluğa
,yeniden kurdum kendimi,sevdasızlığa;
ya bir düze çıkarım,ya çekilirim birgün çarmıha.


güneşi erteledim artık,ayı terkettim!
hayalimle dolaştım,sohbetler ettim,
deli gönül,kendimedir tüm eziyetim;
kalamam daha fazla,yemin ederim.



duyguların şairi
boyabat"lı