Kalan

Her giden bir şeyler aldı, derler
Hayır.
Gidenler hep bir şeyler bırakır arkalarında,
kimi zaman üzse de insanı bu ayrılık,
gidenler kalanlara iyilik yapar daima.
Olgunlaşır kalan, gideni unutayım derken.
Büyür de.
Hayat onu ne kadar yıpratabilir ki artık?
Oynasın hayat en acı oyunlarını,
acı tanıdıktır kalana.
Arınmak için sığınır kaleme, deftere, kalan.
Teselliyi bulur bir meşguliyette.
Üzülse de kalan,
Gidendir daima pişman.
Kalanın umutları gidene bağlanmazken
giden bir soruyla yasar,
'acaba yanlış mı yaptım'
Kalanınsa tek yanlışı,
gideni unutmak için kaybettiği zamandır.
Oysa olgunlaşması, bir şeyler yazıp çizmesi de
zaman kaybı değildir.
Kalan umutlarla beslenir,
giden sorularla.