Kalbe Çağrı
Alışmak zorundasın kalbim 
Neşter vurulan bir sen
Kan içinde kalsan da 
Şafak hayata dönme vaktidir
Penceren kapalı olsa da 
Kapılarını kimse çalmasa da 
Misafir yalnızlığın yatılı da olsa
Alışmak bölünmenin bir parçasıdır 
Kabul ettim kalbim
Bu fırtına ikimizi de dağıttı
Savrulan yapraklar şahidimiz olsun
Bir daha kendimizi bulamadık
Kanamak yaşamın bir parçasıdır 
Ezilme kalbim 
Yaşamak yanılgısı acıların soysuz efendisidir
Şimdi gözlerim matem siyahını arar 
Sanki her gün bir günün matemi
Bende çokça sevmek hasreti var
Acıma bana kalbim
Sen benden betersin
Atmayı unutmuş gibi yaşıyorsun
Farkında değilsin 
Haydi kalbim bu gece de Yok olduk 
Varsak bir yerlerde acıyla kavrulduk
Üzme beni kalbim 
Alışmak bölünmenin bir parçasıdır
Parçalarımız dağılan yanlarıyla da güzel
Haydi yeniden umudu yaşat ikimiz için
Kış örtse de bedenimi
Yaz ağlatsa da geleceğimi
Boş ver kalbim umut bir anlık nefes olsa da
Belki de bu kez bizim içindir...

