kalbimin ağlayan gözleri, susan dilleri

Karalar giydiriyorum
Beyaza küsmüş düşlerime,
Kanatlar takamıyorum
Deliklerden boşluklar olmuş bedeninde




Taşınmaz yüklerle dolaşıyor
Issız, ürkütücü caddeler de
Gezerken, hissederken o kokan yerlerde
Bir de beni düşünsün istemem
Korkarken düşlerinin esaretinden...




Ölü kuşlar gibi bakıyor
Kalbimin gözleri
Küçük bir bebeğin ağlayışı gibi
Taşan nehirlerin öfkesi gibi
İçinde kötünün iyiye
Galip gelmesi gibi
Ağlıyor kalbimin gözleri...




Susuyor kalbimin dilleri
Bu ihanet aşkı nasıl söyler ki
Arkasına saplanan hançeri
Nasıl dile getirir ki
İzlerini nasıl siler ki...




Susuyor yine
her defasında
Olduğu gibi
Kalbimin zehir kokan dilleri..