Kalbimin Nidası

bugün bir başka idi
bir tövbe secsinde kalbe değdi duam
dakikalarca dil bahçesini süsleyen çiçekler değildi sunuşlar bu kez
bu kez en hünerli cümle övgüler değildi avuçlarımda sunulan kalbimin zikri

göz kapaklarımın gizlisinde baş eğmekti övgüler bu kez

bu kez aşikar bir dilenci değildim sözle isteklerimle
alenen bir avuç açımında dua sesim değildi tesbihlerime dokunan

bu kez dua kalbimin toprağına gömüştü tohum saklan bacında
bir sır sessizliğiydi kalbe dokunan tesbih boncukları
imame başlangıcında ve bitiminde

dilsiz ve sözsüz bir kalp alış verişiydi göz kapaklarımın kapanışı şükür niyetinde
sonrası bir umuda tutunmaktı
beni benden emin bilene arzu halim
ve şah damarımdan kalbe değene

dilsiz sözsüz bir kalp alışıydı
göğüsleri çatlatacak ışıktı
kalbime sunulan huzur nezdinde
bir nefesti üflenen şaşkınlığımın kalp duruşlarına
sonrası
baş eğimlerimin sessizliğiydi
göğsümü yarıp çıkacakmış gibi hızlanan kalbimin heyelanındaki yolculuğu

tüm sözler yitikti
kalp dil kilidiydi
akıl çoktan kul olmuştu yüreğimin kapısında el pençe
ve bu cüretkar yüreğim biliyordu ki görünmeyeni
dile gelmeyeni bilen
kalbe değecekti

ve kalbimin en toprak saklısındaki sır bahçemde
dua tohumlarımı filizlendirecekti