Kalbin Urganında Kör Düğüm !

Yitik bir akşam üstünde beden,
Yorgun,
Zarif bir bayan yüzünde gülümseme,
Anlık

Tarifsiz bir biblo,
Veda defteri yanında,
Son kez açılmış kaleminde,
Bir şiire yetecek kadar,
İs !
Ve anlık sözlerin tam ortasında,
Rastladım...
Harfine sadık bir köpek gibi !

Doladım boynuna çeremeyi,
Verdim kalbine hüzün feleği,
Dur kardeş dedi yoldan geçen hancı,
Boynuna bağlamak fayda getirmez,
İpini koparırsa kaçar bir daha gelmez,
Sen en iyisi kalbine dola,
O orda hiç çözülmez... !

Bu Kalbimin Kalbindeki Urganı,
Koparmadan yazdığı son şiirdi !