Kalbine Dokunan Var Üzülme

Üzülme !
Kaldır yüzünü yerden gök mavisine
Gözlerimin içine bak ta en derinden
Kar yağmışsa güvendiğin dağlara
İn aşağı bağlara...

Ellerin koynunda asılı olmasın ,gözlerine yaş dolmasın
Üzülüyorsan kaybettiklerin var demek ki ;

İsyan uçurumlarında gezmesin fikirlerin
Senin kendini unuttuğun kuytulardan
Dağılıp giden ömür kırıntıları arasından
Biri seni yanına çağırıyor
Duysana sesini

Eline geçmeyenleri saymakla tüketme nefesini...
Üzülüyorsan kalbine dokunan var demek ki.

Çıkarıp seni kuytulardan
Acılarınla sevmesini bilene
Acılarına ve kederlerine
Yitirdiklerinin hepsine ...
Sahte sevdaların içinde
Gerçek sevgiyi arıyorsan
Kimsenin seni arayıp sormadığı günlerde,
Adını önemseyip anmadığı gecelerde,
Hecelerde
Sen yapayalnız değilsin
Seni senli sevmekte bile

Senin kendini düşündüğünden de çok düşünmesine ...
Üzülüyorsan kalbten sevdiklerin var demek ki