Kalça Çıkıklı Aşk

sabahın köründe balıkçı teknelerinin

motorunun sesi ile Limanda boşaltılan gemiler gibi

tonozun altında kala kalmışken bir başıma

bütün bir geceyi bana zindan eden ağrıların

o kalleş haliyle aydınlanan güne kahrettim

yolunda gitmeyen bir şeyler var sevgilim

hiç bu kadar yalnızlık kokmamıştım hiç bu kadar

bırakıp gitmemiştim dağı taşı kurdu kuşu

şarabın sıcaklığı balıkçı ağlarına vurup vurup

ciğerlerime dönüyordu say ki öcünü alıyordu kirpiklerinin

kirpiklerimi çeke çeke bağırdım yangın var yangın var

dibimde deniz kucağımda bergamot şarabı

balık bekleyen kedilerle kendi halimde

yeni bir lisan bulmuş mırıldanıyor iken karardı aniden gök

kuzgunlar sanki leşmişiz gibi üstümüze geldiler

beyaz çoraplarımı kızıla boyayan kan kokusuyla uyudum

oysa hiç bir Tanrının dilinden kutsanmayan

bir türküde buldum öldürülmemiş bir kaç çocuğu

göz yaşlarını göğsüme doldurdum milliyetsiz bir sunakta

kesilip bir kenara atılmış kurbanlardan bir koro kurdum

ritmini kalbimden aldığım şiir bile mutlu etmiyor artık beni

inanmıyorum hakikatin o masum yüzüne gülenlere

yalanı olmaz sevginin asla seven öldürmez seven yıpratmaz

seven piç etmez sevdiğini sabah ezanı sokaklarda