Kaldırım Taşı

seni bekliyorum sabahın ayazında

üç yıl kadar önce döşendim geçtiğin kaldırıma

artık son demlerimdeyim

yağmur yağdığında altıma su dolar benim

ne kadar çok bastın bana bilir misin

ben bile sayısını unuttum inan

bak belediye seçimi yaklaşıyor

söküleceğim yolundan yakın zaman

ama bunları bir kenara bırakıyorum şimdi

güneş doğar birazdan

sen nefret ettiğin işine gideceksin

en azından bunu yüzünden anlayabiliyorum

bu sabah bana basmadın

biliyorum her zaman denk gelmez adımın

işte üzerime atılan çöplerle falan oyalanıyorum

tükürüyorlar arada tiksiniyorum

inan yolunu gözlüyor olmak

beklenti içinde tutunmak hayata

beni sana bağlıyor taşlaşmış halimle

ve sen gelirsin güneş batmaya yakın

yorgun argın,elinde ismi lazım olmayan marketlerin poşetleri

girersin dert yuvana,çekilirsin odana

arada perdeyi aralayıp bakarsın benim de bulunduğum sokağa

ve sertçe çekip gidersin içeri

seslendikleri besbelli birilerinin

annen belki baban belki şımarık erkek kardeşin

ben cisimleştirdim kendimi sokağındaki kaldırımda

gidişlerinin ve dönüşlerinin tanığı olmak için

işte böyle anlarda benim mutluluğum

döşendiğim günde başladı söküleceğim güne kadar sürecek hikayem.

30 Mayıs 2020 42 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar