Kaldirimlar

Ne hisseder üzerine basılan taş.
Kalbi var mıdır bu kaldırımların arkadaş.
Her kes bir koşturmaca içinde, bir telaş.
Ezip geçeriz kaldırımları yavaş yavaş.

Yürüyor el ele tutuşup ağlayan iki sevgili.
Bir çocuk bağırıyor ben de isterim diye sürekli.
Aralarında dolaşıyorum öylesine gittin gideli.
Çekeriz hasreti kaldırımlar çekeriz burum buram.

Yaşlanmışsın üzerindeki çizgilerden belli.
Her gün üzerinden geçen kalpsizlere ne demeli.
Kaldırımların da canı vardır duyun ey ahali.
Ağlıyor kaldırımlar ağlıyor yüreğim içli içli.

Şu insanların vefasızlığını gör, sana da geldi sıra.
Gelen bıraktı, giden bıraktı üzerinde yara.
Yakınmış yıkacaklar, kıracaklar atsan da nara.
Son bir kez bakayım kaldırımlar doya doya.

Biz sevgiyi de, ihaneti de beraber yaşadık.
Kalp yalan söylemez, gözler yanılmaz sandık.
Taş olan beni anladı da bir sen anlamadın yazık.
Ben gidiyorum kaldırımlar ve ey Sen güle güle.