kaldırımlaradır küsmelerim

saatine baktı kaptan
hâlâ ayaktalar dedi
alay eder gibi kahkahaları
bir kere olsun umursamadılar
ama kaldırımlaradır küsmelerim
onlar bu acıyı henüz yaşamadılar

adil değildi hayat belki onlara
zaten kimlere adildi ki
sığınacak limanları vardı hiç olmazsa
kapılarını henüz çalmamıştı yalnızlık
kaldırımlar da üzerlerine yıkılmamıştı
onlar bu acıyı henüz tatmadılar

karanlığı da vardı her birinin
güneşi de vardı bulutlardan kaçan
bir öğle vakti ansızın batmamış olan güneşler
karanlıkta boğulmuştum duymadılar
kaldırımlarda bir adım daha attılar
onlar bu acıyı henüz yaşamadılar

kalp çarpıntıları vardı belki de
kuşkusuz sevda sandılar
güzelim aşkları zalimce harcadılar
ben bir acayip yerde şahıssızken
kaldırımlarda seksek oynadılar
onlar bu acıyı daha yaşamadılar

manası vardı hayatlarının
bıkmamışlardı rezilce yaşamaktan
zehir zemberek aşklara doymamışlardı
ben insanın en büyük günahıydım görmediler
güle oynaya gidedursunlar kaldırımlarda
onlar da bir gün bu acıyı tadacaklar