Kaldırımların Hep Aynı Yerinde Yürümek

Ne bileyim ? Bana iyi geliyor galiba

Kaldırımların hep aynı yerinde yürümek

Belki de dün ıslattığım pişmanlıklarım kurumuştur bugün

Beğenmediğim aklımı tartmaya başlar oldum

Savurduğum düşüncelerimin hiç olmazsa

Bir kısmını alsaydım serin serin esen rüzgardan.

Ne diyecekti ki sanki ?

Vermem mi diyecekti ?

Öyle olsaydı şiir yazma saatimi hatırlatmazdı

Denizin kıyısından gitmem için elinden geleni yapardı

Ne bileyim ? Bana iyi geliyor galiba

kaldırımların hep aynı yerinde o noktaya bakmak.

Orada çocukluğum kalmış gibi

Orada üç tekerlekli bisikletimin pedallarına uzanamayan

Hala o küçük ayaklarım varmış gibi.

Silinmeyen anılar vardır ya bazen

Gidip de akşama kadar dönmeyesim geliyor

Siz sonra gelip beni alırsınız diye

Şu istop oyunu oynayanların beni de aralarına almalarını bekliyorum.

Ne bileyim ? Bana iyi geliyor galiba

Kaldırımların hep aynı yerinde şarkı söylemek

Taze umutların arkamda toplandığını bilmek

Üç beş odun parçası toplayayım da bari

Semaveri yakmak için hazırlayayım

Hem seni, onu , bunu, şunu

Herkesi çağırasım var semaver çayı içmeye

Serçeler duymuş olacak ki beni, ayrılmıyorlar peşimden

Martılar da yoldaymış zaten.

Ne bileyim ? Bana iyi geliyor galiba

Kaldırımların hep aynı yerinde hurdacıların sesini dinlemek

Bazen kırık dökük derdim varsa vereyim diyorum

Kurtulmak istiyorum paslanmış üzüntülerimden

Bazen de yaralarımın hemen kabuk bağlanmasını istiyorum

Acaba çok mu şey istiyorum ?

Korku kuyusundan yeni çıkmışken bu ara

Cesur bakışlarla ilerlemek istiyorum sarp kayalıklara doğru

Eğrildiğim zamanlar, doğrulduğum da oldu

İçime çektiğim nefesin, bana ayrı bir değeri oldu.

22.05.2023