Kalem Olsam

Akışına bıraktığım çok şeyler oldu
Sıkı tuta bildiyim göz yaşlarımı
Hesaba almadan.
Şimdi saatler
Bir ömür geçiyor umutlarımı.
Eyvallahım var söylüyemem doğrusu
İmtihan misali bir ömüre.

Hikayemin en kötü yerindeyim,
Kalem olsam yazırdım elbette yenisini
Eskidenkalma düşlere kapılmadan.
Ne ben fazla inanırdım samimiyete,
Ne bir ayrılık olurdu bu hikayede.

Önceden öğretirdim yaşamayı kendime,
En azından göze alırdım
Beyaz gülün siyah gölgesini.
Ciddiye alırdım
İlk defa geldiyim bu hayatı,
En iyi hatiralar el sallardı
Son gidişime.


Şiirime değer vermiş Seçki Kuruluna derin teşekkürlerimle