Kalemim Doğum Yapıyor Bu Sabah

Kalemim dogum yapıyor bu sabah..
Ayrı ayrı parçalardan anlam çıkaran satırlarımda hatırlarım var artık...
Ve çözemediğim çaresiz bir gündüz, marjinal bir kararın kucağına düşen tebessumlerim...
Sokak çocuklarının gözleri bizde olmalı bu gece..
Dudak kıyılarına vurmuş kelimelerin..
Sözlerinden süzülen anlamı avuclayan kalbim, ne kadarda cesaretli bu gece..
Kırmızı bir öpücük yaklaştı..
Dudağı kirli, teninde ihanetin parmak izleri saklı..
Şahidi olan ruh kokusu sarıyor o sis kapmış gözlerini..
Kirpiklerin dokunuyor gözlerime..
Cinayet işliyor her adımın..
Bütün varımıyogumu öldürüyor kaçışların..
Herkese aykırı bir hal alıyorum artık..
Öyle bir hal alıyorum ki , eserim eserin oluyor..
Gözlerle gösteriliyor tükürükten sulanmış göz bebeklerin..
Katlanıyor bedenim her gecenin sessizliğinden..
Ve koynu dolu bir kadın alıyor sindiriyor o boş naftalin kokan kalbine..
İçerisi askların cesedi kokuyor, duramıyorum, huzursuz oluyor kalbim kalbinin icinde...
Duvarların bana gulumsedigini hissediyorum..
Git gide cildiran bedenimden süzülen ayrılıklar..
Artık cinayet mermisi kovanı gibi düşüyor gözleri ..
Göğüsüme,aklıma,fikrime..
Gerektiği kadar sevmeliyim birilerini artık..
Gerektiği yere kadar inmeliyim o yarı yolda bindiğim kalplerden...
Gece mermisi gibidir sesin şiddeti, asrı asar kulaklarımda bir uğultu olur, nefesinden doğan bir rüzgar usutur bende ki ikimizi...
Bende okadar sen var..
Seni bana vurduğum bir sen var icimde..
Kırık bir damar kokuyor buraları, içimden dökülen sen..
Adım adım damla damla suzulup yokluğuna karışan sen..
Saçlarından bir bitki örtüsü serptim bütün mevsimlerin kucağına, artık her mevsim sen kokuyorsun sevgilim...