Kalemin Sesi

Ellerin uzanmak isterde kaleme,
Kalem kendi aleminde kaçar başka diyarlara,
Yürek sus pus olmuş eşlik ederse korkak kaleme,
Kağıt neylesin,büyük bir aşkla kalemi beklemekte.


Kalem bugün sessiz konuşmak istemiyor
Garip bir hüzün var ucunda yazmaya cesaretsiz


Cesaretini kaybetmişse kalem,
Derin bir sessizliğe bürünmüştür yürek.
Duygu hafif bir rüzgar gibi başlayacak,
Sonrada bir fırtınaya dönüşecek.
Hazır ol eyy kağıt,
Kalem bütün kinini kusacak.


Yüreğimin en kuytu köşelerinde
Geçmişten kalan hüzün kırıntılarını
Atmak yok etmek için
Kalem yazıyor
ama yürek silemiyor


Bekleme yüreğin sileceği bir sevdayı,
Eğer silecekse neden severki?
Sevda yüreğe girdimi bir kere
Geri dönüşü yoktur kabullenmesi zor olsada.

Sevdanın güçlüsü zor olansa
Silinmez izleri yıllar sonrada
Araya başka yollar insanlar girmiş olabilir ama
Hatırladığında geçmişi
Hafif bir gülümseme beliriyorsa
Yanağında...
Gerisini anlatsam ne fayda
Anlatmasam ne fayda