Kalk

ey şaşkın kalk

kalk ve bak şu pencereden

azmine ne oldu

tepki ver hayata, yürekli ol

bir şans daha ver kendine

eskiden bir adın vardı

ümidin, feryadın vardı

de bana ne kaldı

bekleme ses mes

kendi derdinde herkes

kalkıp giyinmek gerek

gitmek o kadar uzak değil

düşlediğin o yerde

bir bak kim kalmış

aykaçın sesinde

uzayıp gitmiş çoğu öyküsünde

yaşamak arzu dolu

rebap nağmesinde

şu kalan kıt ömrde

kendini mahvetme