Kalk Mustafa Kalk

Ben öyle
Bir giryede mahpus
Kalacak adam değilim
Gayyalara atsan
Deler, geçer, giderim...

En iyisi
Sen yine iskemle kal
Bense zar delikleri kir tutan
Menteşesi gevşek bir tavla

Nasıl olsa
Tayyareler süpürdü
Canımızı yine uçmağa
Obamızda bir tavla
Attırmadılar bize
Hayat tam barbut tadı verecekken
Ruslar işgal etti
En güzel sevdalarımızı

Sen düşeş
Bense hep yek
Sen toprak
Ben kakalak!..
Sen keyif çatıyorsun,
Ben yine hüsran ile
Oynaşıyorum...

Galiba sen haklıydın Mustafa,
Ben hep en doğrunun
En muazzam yalanıyla
Bazen Anna'ya
Bazen Bella'ya
Zar sallayan bir kerataydım
Oysa,
Yanılmışım...

Yattığın yerde rahat uyu...