Kalp Kırıklarıyla

Gece yarısı mum ışığında..
Gözümde canlandı anılar..
Ümitsizlik kapladı yüreğimi..
İçim burkuldu gözlerim buğulandı..

Şuursuzca kendimle mücadele ediyordum..
Sorguluyor sorguluyordum duygularımı..
Yaşadıklarıma anlam veremedim..
Yüreğimin acısıyla hüzünlendim..

Ne kadar kolaydı ömrü harcamak..
Kalp kırıklarıyla bir köşeye çekilmek..
Mücadele vermeden kaybolup yok olmak..
Kalabalığın içinde yalnızlığa mahkûm olmak..

Gençlik hayallerimi gerilerde bırakarak..
Böyle bir hayatı ben seçmedim diye bilmek..
Acı versede hatırlamak..
İstemiyorum geçmişimi silip atmak!.