Kalp Meali

dualar sarmış bugün uzayı
olan biteni ve tek seni doğurmuş tanrılar
gecenin tellisi harelerin gözükmüş
uyan diye saçlarım çekilmiş
mevsimler değişmiş ve hüzünlerim eskimiş
gökyüzünün efsun diye gönderdiği yıldız
ürünü sen olsan gerek kainatın toplamının
nerede bir vaha görünse sensin hissi
ümitle beklediğim kurumuş dudaklarımın suyu
nura boğulan çöllerinin güneşi
kine boyanmış uçurumların üzerindeki köprü
uslanmış aklımın taakati sıyrılmış gözlerin yüzünden
tüfeklerim mermisiz sonsuzluğa dolu
lüle olmuş soluğum , hortumlar oluşmuş sesinden
uzak diyarlar yakın olmuş
okyanusları , şelaleri görmüşüm devri a-
lem eline dokunuşum
sevgilim , ayak izlerinde ilerlemişim
ufkum koynunun sıcaklığında geniş
neresinden bakarsan bak her yeri aşk ,her susuş
sevgilim, korkusuz topladım elinden umutları
elim ayağım bağlıydı
nasıl olduysa saç tellerimle koştum
iğne atsan bulunmaz bir yerdi yitirdiğim yaşam
çok değil seni gördüğüm de doğdum
otlarımı yaktın, kurak tarlalarımı sürdün
kış değil içim, sonsuz cennetim boynunun yağmuru
silinip baştan yazdırsın aklımdaki hukuku
en eski haykırış gölgende duyduğum
veresiye almaya çalışılan aşklardan kaçış
ivedi ve peşin çalışan kalp ile sana yolculuğum
yağmayı öğrenen bir bulutum
oyun oynarken biraz daha diye annesine yalvaran çocuk
rüzgarın savurduğu ayaklarının dibine düşen yaprak
uzakların kollarına koşarken hep geri dönen mahcup
metne bağlı kalmadan yaşanan her tarafı aşk
aşksın bütün vücudumda
şairin olsam bana seslenişlerinde
keşke sadece kafiyeler arasam güzelliğine
ırmaklar akıyor iki yanımda beni sevdiğinde
masummuş dünya öğrendim seninle