Kalpler Sadece Bir Kişinindir

Hani bazen olur ya, derin bir sessizlik çöker birdenbire
Çok şey söyler insan aslında, tam o anda içten içe
Uzun bir süre, birbirine bakan iki çift göz vardır
Onlar konuşur sadece, ne söylüyorsa kalpler

Bir çift göz kapanır, döner arkasını, yağmura benzer o damlalar
Yağmaya başlar, en dolu bulut gibi koparak fırtınalar
Bırakır gerisini karanlığa, hıçkıra hıçkıra, istemeden gider bedenler
Ayrılık yaz mevsimine benzer, güneş gidince, çiçek küser boyununu eğer

Kimileri ebediyen kapar kendini, beklemez olur artık doğan güneşi
Sadece akşamları açar, gece gibidir akşamdan alır rengini
Hayat çok garip, bazen insan söylemek ister içinden geçenleri
Taki anlayana kadar, beklediği kişinin rüyada geldiğini

Sonrada karıştırır gerçekle hayali, varmıdır gönül yarasının merhemi
Ne gelen kapatır yerini, nede giden açabilir daha derini
Kalpler sadece bir kişinindir, sadece bir kişi yazar kendini
Ne olursa olsun, ne silinir, nede yazılabilir yenisi