Kan

Arzuların bitip tükendiği
Hayallerin acı ızdırapları
Damla damla döküldüğünde
Olmayan kalbimize
Kendi tırnaklarımızla kazıyacağız toprağı.
Tırnağımızla etimiz arasına girerken
Kum tanecikleri taş parçacıkları
Oluk oluk akan günah nehirleri yanında
Acıtmayacak bile ellerimizi.


Kendi dişlerimizle
Birbirimizden et parçaları koparacağız
Belki yemeyeceğiz yamyamlar gibi ama;
Zafer çığlığı attıracak bize
Ağzımızdaki bir yudum kan tadı...