Kan

O, hep kanardı,
Her seferi sanki ilkiymiş gibi.
O hep kanardı ve kaybolurdu kırıkları o an;
Bense sıcacık hayallerini süslemenin verdiği hazda
Yüzünün bana bakarken aldığı şekli yazardım aklıma.
O kanardı girerken birbirimizin kanına yavaşca,
Ve bir gün o kanmayı
Ben kabuk tutmuş yaraları kestim.
O kanarken, ben
Bu kez ben kanmayı seçtim.