Kan Bizim Değildir Artık

Yüzünü utanç
gözünü kan bürümüş insanlığın
gecenin
en ahlaksız
en gizemli karanlığında
erdem
kızlığını teslim ediyor
kan krımızı bir ihanete
piç bir yeşil oluyor umut
büyüyor
sevdanın maviliklerinde

Açlığın
kaburgaları sayılıyorken bir bir
tokluğun mangalında
etli-butlu kaburgalar kızarıyor,
yitirken analar
açlıktan bebelerini
dünyanın en iğrenç
en aşağılık madrabazları
semirdikçe
semiriyor göbeklerini
anlamını yitiriyor beyaz
kirleniyor
karanlık kuytuluklarda...

Yoldan çıkmış
sarışın bir afet olmuş dünya
bel altmış
kalça doksan
göğüs füze
beyin slikon
kıçında don
bile yokken...
laf ola
beri gele
namus arıyor hergeleler


türküler yakılmayan
karalar bağlamış gelin
sürgün bir ölüdür artık kadın

'namus belasına gardaş
döktüğümüz kan bizim...''

değildir artık...!!!!