Kan Sardı Bu Lanet Geceyi

Kan sardı bu lanet geceyi Susmak zorundaydı gerçekler Ağlamamalıydım Ağlatmalıydım Kan sarmamalıydı geceyi Yıldızlar ağlamamalıydı bu kadersizliğe Öyle deşildiki bu yaralı kalp Tutamıyorum kendimi Sahip çıkamıyorum gözyaşlarıma Bu gece gözyaşı döken ben değil beni yaralayan acizlikler Kaybolmak istiyorum ama ilk defa geride kalanları düşünüyorum Ölümleri terketmek istiyorum ama beceremiyorum Her seferinde yılgınlığa uğruyor bu yürek Her seferinde mutluluklar ağlayışla son buluyor Bu gece umutları kan sardı Bu gece benim gözyaşlarıma annem bile dayanmadı çok güzel yorum herkezde oluyor bu durumlar tebrik ederim

seni dinlemek ve okumak...düşünsene yıllar önceye dönüp kendimi dinlemek belkide...aynı yollardan geçiyoruz hepimiz...farklı araçlarla ya da farklı insanlarla...ama yolumuz bir...bazen geçmişe dönüp o ağlayan, o mahsun çocukluğumu, gençliğimi teselli etmek isterim...ağlama geçecek ve seni yıkamayan her acı şu an seni güçlü yapan şeye, başkalarını anlama kabiliyetine, aynı yollarda tökezleyenlerin elinden tutma duyarlılığına götürecek demek isterim...bunu yapabilirmiyim ? zamanı geri çevirebilirmiyim kendim için ? hayır...ama bir başkası için bunu yapabilirim...onu teselli edebilirim...işte birini teselli etmek , anlamak ve dinlemek bu yüzden önemli ve çok güzel bir şey benim için...aslında kedime yapıyorum bunu yani... tabi karşımdaki insan beni bir yabancı sayarak görmezden gelmedikçe...onu dinlememe anlamama ve sevmeme izin verirse... bunu bana çok görmezse.

Göz yaşından uzak günler meskenin olsun.Yüreğine sağlık...

DİLEK ABLA BEN SANA GÜZİN ABLA DEYİM ARTIK PSİKOLOĞUM GİBİ KONUŞUYORSUN BU ŞİİRİ BABAM ÜSTÜME YÜRÜDÜĞÜ GÜNLERDE GEÇMİŞİ İRDELEDİĞİNDE HEP SUSARDIM AMA BU ŞİİRLE PATLADIM

Bu gece gözyaşı döken ben değil beni yaralayan acizlikler Kaybolmak istiyorum ama ilk defa geride kalanları düşünüyorum

umut burada boy göstermeye başlamış...aralık bulduğu yerden girecek içeri...ama her seferinde aralalık kapıyı geri itiyor umudun yüzüne sanki şair...ama umut kapıda sadece giriş izni bekliyor... insan herşeyden, kendinden bile vazgeçiyorda...sevdiklerinden vazgeçemiyor ruken... 'her tercih bir vazgeçiştir' tercih ettiğin şey vazgeçtiklerinden daha mı değerli ? bunu çok iyi düşünmek lazım sevgili ruken.

''Bu gece umutları kan sardı Bu gece benim gözyaşlarıma annem bile dayanmadı''

sahici ve içten dökülmüş dizeler...

sen gel sadece kalemi kanat ruken ...kaleminle karşı dur acılara... kapıda bekleyen umutların ve annen için... değmez mi ?