Kan Tarlaları

Bir intikam yeminiydi bu benimki
Köhne hayaller yuvasından akan yaşlarla
Bıkkın bir katilin hüznüydü bu sessizlik
Durmadan esen acı rüzgarlarıyla

Bir demet bekleyişti bu benimki
Umudu olmayan bir bebek gibi
Eşi yoktu ruhumun
Acılar içinde ve masum yürekler gibi

Toz dumandı oysa her şey
Kan tarlalarıydı her yer
Susamış zebanilerin şehriydi burası
Cehennemdi benim gibilerin en son durağı

Sıkılmıştı şair bu sessizlikten
Hep bir bekleyişti ve susuzluk
Ki damarlarında akan acılardan bilirdi
Sevdiğinin emriydi bu mutsuzluk...