Kandan Konfetiler

//Ah ayakları kırılası kevaşe
Aşk teyemmüm etmez
Abdestini gözyaşlarıyla alır
Sevgilinin gözlerine kıbleye durur
Bilemedin//

Ucuna aşkı takıp
Yeşile saldığında oltasını şeytan
Görmeliydim
Bıyık altındaki ustura keskinliğinde gülüşlerini
İmparatorluk yıkacak bir çocuk gibi
Korkmalıydım senden
Kayıp bir Atlantis'ti aşk
Ben çizdim seni bir ceylan derisine
Ama kimse inanmadı
Ben Piri Reis değilim diye..
Gözlerimde iğnemsi bir dizi kirpik
Bütün arterlerim yüzümde..

Bir söküp atamadım seni
Gönül rahmimden
Ne zaman gözün düşse
Döllendi
Arsız aşk hücrelerim
Düşlerime mil çektiğinden beri
Avurtlarımdan is damlar
Yokluğuna yar olduğumdan beri
Gerdanımda beşibiryerde sızılar
İnce belli saatlerden umutlarım akar
Yeşil gibi ezberimde
Ayağımı sürüdüğüm vakitsiz yollar


/Kor gibi düştü rahleme gözlerin
Yok kurtuluşu imanımın
Tutuştu paçaları/

Gelme
Şeytan tırnaklarıyla
Çekip aldım yeşil hıçkırığımı
Gırtlağımın sola kaçan yanından
Ezberlerimin kafasını karıştırdım
Kötücül bahçeler yetiştirdim
Yokluğunda
İntihar sergileri açtım
Fahişe gölgemi
Rüşvetlerle yanımda tuttum

Gelme
P.ç vişne tadında dudakların
Konmasın Kasım'dan kalma
Tenime
Yırtarcasına kaçtığın tenime...
Şimdi
Ağlıyor bu kadın
Umursamaz, pespaye, yorgun
Tırnakları kanı için meftun..
Aşkı parçalıyorum
Ellerimde neşterler
Kaynar su falan değil
Bu defa başımdan aşağı dökülen
Kandan konfetiler..