Kandillerim Söndü

Yine sana dönüyorum ana
Sıkıntılar içinde bahtı karalı
Yine sana dönüyorum çaresiz
Yılgın, bıkkın ve ağır yaralı
Dertlerim dört bir yanımda kalın bir pus...
Duymasın aman kimseler,
Duymasın sus! ...

Bir kudurgan samyeli esti, dağıttı
Ağaçlar, sular, yılanlar bile uykuda
Herkesler ana koynu, yar koynu, yuva koynu
Herkesler âsude emin bir kuytu da
Bir ben miyim demek ulu orta
Bir ben miyim samyelinde savrulan
Dağlar, dağlar, ulu dağlar...
Aşılmaz yollar içinde
Ümitlerim yollarda ağlar...

Boy boy trenler istasyonda,
Gecede hafif bir yağmur çiseliyordu
Yanımda o vardı...
Gizliden gözünü siliyordu
İstasyon öyle tenha, öyle sessiz
Adamın biri koyu koyu sigara içiyor,
Bankta üryan bir kürt pinekliyordu...
Sarhoşlar salkım saçak geçiyor
Kimisi kürt'e tokat, kimisi izmarit atıyordu
Birden söndü içimde kandiller
Bütün iyi niyetler, masum hisler,
Korkudan tir tir titreşiyordu...

Yine sana dönüyorum ana,
Anlayamadı beni kimseler...
Duymasın aman yaşayamam,
Duymasın eller...