Kandır Beni Ölümü İnkar Eden Bir Hayatla

Bağlanıyor uç uca senli hatıralar
Çok yıldızlı düş zinciri gibi dans ediyor
Yalnızlığın mum ışığında.
Ya tutacak bir el,
Yahut sönecek bir umut.

Kabuk bağlamadan düşünceler ve örümcekler örmeden ağlarını
Düşmeden küf kokulu hücreye
Ve üzerime kapatmadan gardiyanlar demir kapıları
Gel bir üfleyiver
Belki söner karanlığın yaraları

Düşürüver
Sabahlarıma yeniden karanfil sakinliğini
Sussun şaşkın adımlarımın
Parkeleri delen gürültülü voltaları
Her yerdeyken sen
Kime dokunsam göz aldatan gölgen

Hadi gel de unut/tur...
Şimdi bir masal gibi gerilerde o sarı ev
...küçücük odasında eski bir soba
Üstünde fokur /fokur kaynayan güğüm
Ve kestane kokulu akşamlar

Yerde minderin
Sırtını sıcağa verir
*ağrılarıma iyi geliyor* derdin
Ah kadın ana, büyük anam

Seni çok özledim

Yüzünün çizgilerinde büyüdüm
Ay gözlerinde batardı
Dudağından akardı güneş
Yazmandan taşan beyaz saçların
Nasıl da yorgun
Ve nasıl da ihtiyardı

Otuz koca yıl
Sana yazdığım mektupları yollayamadım
Ve konuşamadım sobanın yanındaki hayalinle
Tutamadım rüyalarıma uzanan ellerini
...ve hiçbir kadın da sevemedi beni sen gibi
Doyasıya ağlayamadım yokluğuna
Ki biliyorum
Gözlerimden akan bir damla yaşı görsen
Duysan titreyen sesimi üzüleceksin

Ya tutacak bir el,
Yahut sönecek bir umut.

Gel avutuver
Kandır beni ölümü inkar eden bir hayatla
Oğul de, evlat de, çekip nefesimi içine
Kalbine, kalbimden can ver
Ver ki
Gülmeyi hatırlarken yeniden yüzüm
Utansın aramızdan geçen ölüm...



Değerli Sevinç ablama tüm yüreğimle binlerce kez teşekkürlerimle...


Bu şiir "Nene"medir
beni büyüten, hem ana hem baba olan, şefkatinden sevgisinden, ömrüme ömründen ömür veren hayatımdaki en değerli kadınadır.Çocukluğumun en güzel anısı, geri kalan hayatımın ağrısı dinmez hasretidir..

Seni seviyorum nene..Nur içinde uyu..Mekanın cennet olsun...