Kandırmaca

yalnızdım;
üşüdüğünü hissettim ellerimi tutarken,
nasıl acı bir gülüştü sende ki...
utandım;
bilmediğin yüreğe yazılmak ne zor,
ya bakışlarının çizgisinde ezilmek...
zorlandım,
takatsiz kalmış aklımla savaşırken,
kahretsin! yine kaybettim...
anladım,
kaldırmalı umudumun enkazını,
bırak hayallerimiz kalsın altında...
mutsuzum;
bırak gideyim aklım kalsın sende,
hatırlarsın mezarlıklarda dolaşırken;
elbet selam verirsin sessize,
zararı olmaz edebi yüzsüze...