Kanım Donuyor

Kanım donuyor
katran karası geceye meydan okuyorum
ki yine yarım kalmışlıklar var suretlerde
Bardağın dibinde yarım bırakılan çay
kavuşmayan bir aşk
el değmeyen arzular
kanadı kırılmış kuşlar
boynunu bükmüş çiçekler
yetim kalmış çocuklar
evladını yetirmiş anneler
öksüz kalmış topraklar
ve cehennem sensizliği yaşattığın
ben kendim için yazacağım bu gece


üst üste dizilmiş hatıralar
duvarlarımdan düşmüş resimler
ard arda söndürdüğüm sigaralar
kül tabloları
Yalnızlığımı unutturuyor da
yalnız seni unutturmuyor sigaramın dumanı


An sonra bütün mutlu sonların yok olduğu andı
gönlümün okyanuslarında fırtınalar çıkmaya basladı
şimşekler aydınlattı her yanı
beynimin tam ortası
bir başkası fikrini kaldıramadı
sarışın bir surete nakşedildi acım
ruhum naaşı yüklendi omuzlarıma
ve gözyaşlarımı kiralıyorum kendime
sular buz kesti
cehennem korosu söylemeye başladı şarkılarını
'sustum
'korktum
'ürkekleşti yüreğim


yokluğuna nasıl alışırım bilemiyorum
dudağın dudağıma mühürlüyken
aklımla başım arasındaki mesafe kadar yakınken
Hiç farkında olmadan nasıl olduğunu anlamadan
böyle yavaş yavaş tükendim sende ?