Kanit

Sen medet kapisinda dua ederken
Ölü öpücükler asla öpmez seni
Topragin üzerinde alnin secdeye deger
Alınyazın firtinalarla düet eder

Bent vururlar gün grince gönül yarasina
Bulut sesiz yagmur saganak saskin
Farkinda olmadigin seneler...
balta sirtinda, ecrini alir... kirk yedi yili askin.

Aynalar unutur yüzünü.. ne sahit ne tanik
O gözler görmek istedigin noktaya baka kalir
Sandalyesinde muhasebesini yapar sanik
Öpmek koklamak istedigin, uzaklaşır..sana darilir.

Yaralar derin, uçurumlar kartal yuvasi
Tanimak istedigin yüz belki seni unutmus eski bir ask yarasi.
Büyütürsün içinde ki yaramaz çocugu
Çekme adam çekme...dümkü adam bugün ki surat benim degil..

Kontra ataklardan ne kaldi ki geriye
Bir cift göz, gerisi kistirilmis mengeneye
Gögsüm titrer intiyacin var dinlenmeye
Yavrum.. Kanit lazim biraz mola bu yüz'e fotograf demeye.