Kaos

kafamda milyonlarca soru işarete..
bir o kadar karmaşıklığımın anlamasızlığı,
tutuklu kelimeler zihnimde,
sözcükler korkar oldu cümle olmaya..
bir iç savaş sandım önce,
kendimle yüzleşme,
yüzleşirken bile kendimden çekinme,
bir kaosun içinde buldum kendimi..

nedensiz acıma,
nedenler aramaya başladım,
güneşli günlerin nedenlerinden uzaklaşarak,
karanlığa yoğunlaştım...
kuytu köşelere sinmiş korkularımı aradım,
çoğu çok iyi saklanmıştı, bulamadım
ama bir kaosun içinde buldum kendimi..

özümden uzaklaştım,
sözle anlatılabilir oldum,
kelimelerin anlamlarına sığındım,
yuva kurdum kendime süslü cümlelerden,
yalancı bir huzura kucak açtım,
koşarak kaçtım kendimden...
sonra o kaosu karanlığımın en dip yerine attım..