Kaos

Kalabalıklar
Sesler
Yaralanıyor orta yerdeki masanın yüreği
Tenine değiyor eller
Keskin öfkeler
Bilir aslında
Hepsinin içi tomurcuk
Köklerindeki zehirdir
Yedi verir yalnızlıklar

Bulutlar
Hiç olmadığı kadar bilinçlilerdi çoktandır
Umarsız
Masanın başını okşayarak
Yavaş yavaş
Binlerce yıldır tekrarlanan
Biraz gözyaşı
En çoğu yalan dolan
Öüme kandan
Doğumdan sözde çoğalan
Her seferinde aynı kalan
Geçiyorlardı bir yaşamsal zamandan

Ve insan
Onlar anlamadı hiç bir an
Susuyorlardı bilinçsiz umarsızlıklarının değemediği
Bulutların altından
Kelebek
Gövdesi tazecik
Ezberini önceki kelebekten devralıp bilmeden
Telaşlı ömrünün kısalığına dahi sitem etmeden
Gülümsüyordu
Görüyordu çiçekten çocuklar
Aslı büyüklerinin büyüklüğünden ötürü savunmasız
Günler tutuklu ve
En çok akıldayken
Sen savaş de ben ekmek
Sen zulüm de ben toprak
Sen vatan de ben küçültülmüş dünyalar
İlle de unutulan
O küçük insanlar
Savruluyor tanımlı güzelliğine güvenerek kelebek
Çocukların kendinden büyük özlemine sığınarak
İlk günün saflığından
Çabası dokunaklı
Yol biter
Kelebek biter
İnkar bitmez

Ne yazık değil mi
Bacak arası bir mucizeden hayat bulan
İskeletin azametine sığınan yüreği eciş bücüş
İki ayaklılar
Omurga asalet midir
Bakışları dikilirken şu omurgasızların şekilsizliğine
Tüketiyorlardı tüm bir hafızayı onlar
İsterik anlarda terliyor ve acıya terletiyorlardı
Geldikleri yere dönmenin tanımsız ilkelliğinde
Ah ne zavallılar
Tükeniyorduk
Tüketiyorduk seyirlik hallerimizi seyrederken

Nasıl çoğalırım söyle
Aklım onca sorular
"Nasılsın? Nasıl gidiyor?Nasıl gitmeli?"
Fazla anlamsız
Çok kolay
Ve ulaşılmaz
Sahibi kayıp
Zor
Nasıl da zor sorular

Ah bir anlasan
Yaşamaya dair ümit biter
Biterse sorular

Öğle sonrası mayıs baharı
Son zamanları bunlar
Döküldü artık o çiçekler
Meyveye döndü pembeler,sarılar,morlar
İyi mi bu
Sen gri
Ben maviden bir kaos
Ve bakıyoruz uzak göklerin uzaklığına takıp sorularımızı
Dönüyoruz basit olanın zorluğuna

Tanıyor bizi bulut
Tanımsızlığımızdan
Geçiyor her zamanki gibi
Bilinçli umarsız
Biz onu görmeden ve görülmeden
Kaoslarımızdan