Kaotik

Yanyanayız ama konuşamıyoruz tutamıyorum ellerini
Tek başıma olsam, bu kadar yalnız hissedemezdim kendimi
Sen ve ben birbirimize nefes kadar yakın ama bir kardelenden daha yalnız
Yanyana duran, bedenleri birbirine kaçamak dokunuşlar yapan
Ama bir türlü birbirleriyle konuşamayan, açılamayan kuyruklu yıldız

Burası bizim , kocaman bir konak, boş odaları, bilinmiyor ismi
Duvarında duruyor, adımıza kesilmiş çift kişilik yalnızlık resmi
Ne gariptir ki her fırça darbesi tekrar tekrar vuruyor,bizi ayırıyor
Tabuta benzeyen beyaz kuyruklu piyano kopuk tellerine aldırmadan
Requiem den başlayıp hep requiem de bitiriyor.

Kurtulmak istediğim halde ne kadar üzerime yapıştı
Biri alsın da şunu uzatsın ön tarafa dediğim bir seri katilin adı
Bir çok maktül var herbiri aynı zincirin halkası
Kimse kimseye seslenemeyecek artık hepsi kaskatı
Sana olan aşkım avcumun içinde babamdan sakladığım sıgaram
Sana olan aşkım hiçbir zaman iyileşmeyecek olan yaram