Kapalı Kalsın Kapılar

İçimde kırık bir çanak

Dolmayan bir boşluk...

Üşüyorum Pâre 

Özlemin ayazına denk geldi ayaklarım

Kirpiklerimde birkaç yaprak döküntüsü 

Bir de ezgisi vardı yağmurun dudaklarımda

Beni hiç bulamayacağın yerlerdeyim şimdi 

Seslensen yankılanır yüreğimin boşluğunda

Duyamam...

Sana burdayım diyemem 

Beni çıkaramazsın o karanlıktan

Vakit çok geç

Bırak kapalı kalsın kapılar

Beklemekti belki de benim kaderim