Kapatma Gözlerini

Şimdi sana baktıkça her gün 

Seninle hemhal oluyor bütün hissiyatım.

Karmakarışık duygularım

Alıp götürüyor zahir ömrün arka bahçelerine.

Günün şavkı vurunca yumuşacık tenine

Güller açardı gül yüzünde

Sana bakardım meftun meftun...

Masmavi gözlerini ummana benzetirdim

Serin dalgalarla dokunurken gönül kıyılarıma

Ben pırıl pırıl parlayan o yakamoz ışıltılarına dalar

Yekesi kırık bir sandalla yol alırdım

Sürüklenip giderdim götürdüğü yere...

Güneş ışığını vermezse ay görünmez olur

Öksüz kalır geceler.

İşte öyle bir şey senin ki;  benim ki:

Var iken yokluğunu çektiklerin

Kendi ayrılık hikayelerini dikte ederken

Seni unutmuş...

Bozkıra yağmur düşerse toprak sevinir

Sen tomurcuk gül gibi kalmışsın çorakta

Bir çiğ damlasına hasret

Narin bir kelebek gibi konmuşken dünyaya

Kulakların bir ninni fısıltısı duymadan

Minik yanağına sıcak bir buse izi düşmeden

Masum ve mahrum terk edilmişsin hayata.

Mektep nedir bilmeden

Sokakta bir sek sek oynamadan büyürken sen

Kapanmış kalmışsın içinde müebbet bir mahkum gibi

Dökülmüş avuçlarından umutların birer birer

Sönük kalmış hayallerin...

Korkularınla yaşarken ürkek bir ceylan gibi

Ağladığın olurdu gizli gizli, kimi zaman ayan...

Şu hayatın yazılsaydı yaprak yaprak

Kalın bir roman olurdu içinde sen sessiz kahraman

Yıllar su gibi...

Azgın sel oldu, hep çağladı durmadan

Yıkıp geçti kahir ömrünün mecrasından

Şimdi yüzünde derin çizgiler var

Bedenin yorgun, o yumuşacık tenin solgun

Aklında çilekeşliğinin anıları

Yaşlandın...

Hastasın yatağında.

Şifalar ver ulu Allah'ım!

O yekesi kırık sandal alabora olur

Düşer boğulurum

Kapatma gözlerini anam!

30.06.2019