Kapılar Aralandıkça/umut

Kapılar aralandıkça bir umut doğar insana,
En çaresiz anında olsa da,
En efkârlı gecelerle boğuşsa da,
'Buruk bir umut yeter bana' demek ister insan.

Perdeler kaldırılıp, camlar açıldıkça,
Gün ışığı nasıl da doldurur odayı...
Hani yokluğunda ve yalnız kaldığımda,
Hayallerinin, en kör geceleri bile aydınlatıp,
Hayata yenik düşen gönlümü doldurduğu gibi...

Veya:
Bilmediğim sokaklara adım atarken,
Kaybolma korkusu, içime dolunca,
Sırf sen aklımdasın diye kaybolmaktan korkup,
Senin yokluğundan kaybolmaya benziyor umut...