Kâr Etmez

Şu ömür sahrasına gül eksem diken biter

Garip kalsa bülbülüm ötüp ahu zar etmez

Aşka dilek tutsam da geç gelir erken biter

İsyan yüklü yüreğe sitemlerim kâr etmez

Sessizlik girdabında dönsem de hiç umut yok

Göz yaşım yüklemeye gökte beyaz bulut yok

Sevda kurşunu atsam mavzerim de barut yok

Bin çeşit nağme döksem cana canı var etmez

El sallasam uzaktan dönüp bakmaz buyana

Bir kerecik de olsa gelemedik yan yana

Volkan olup patlasam lavlar karışsa kana

Söner içinde alev kader bize yâr etmez

Sigaramla dertleşsem şekilli tüter durur

Ciğerime çektikçe dışarı iter durur

Birkaç nefes alınca bir anda biter durur

İçten içe yansa da sönmeye ısrar etmez

Hep gülmeyi denedim gecen zamana inat

Sabrımı taşa verdim yonttukça buldu hayat

Köhneleşir eserler kaldır bir köşeye at

Kıymet veren olmazsa değeri on par etmez

Kafkasi’nin varlığı bu alemi dar etmez

Osman Onuktav

Kafkasi