Kar Tanesi

Bir kar tanesi yanaştı cama usulca
Aldırmadım pek, işime devam ettim
Cama vurdu kar tanesi
Kızmıştı onunla ilgilenmedim diye
Yavaşça eriyerek çukurluktaki suya karıştı
Pencereye koştum hemen,
Yerdeki su birikintisine baktım
"Buradayım" dedi ve güldü.
İstanbul'a ikinci gelişiydi karın
Şapkamı,eldivenlerimi,potinlerimi giyindim.
Çıktım dışarı bir kar tanesi daha süzüldü,
Geldi,ellerime düştü.
Sadece baktım bu sefer, okşadım beyaz taneyi
Selam verdi, " Sevdim seni" dedi.
İçim ısındı o dondurucu soğuğa rağmen..
Eve döndüğümde pencerenin dibindeki koltuğuma yerleştim.
Seyre daldım dışarıyı..
Tüm saflığıyla örtünmüştü İstanbul.
Ne bir kan, ne bir kin..
Sadece mutluluk dolaşıyordu üstünde.

Saat : 11.15 / Felsefe Dersi