Kar Tanesi Burukluğu....

Gün ışımalarında tenli gözler
Ebruli bir damla yansımasında hüznüm
Kurulu yüreğe dalgın bakış oynaşmaları
Kar taneleri dallarımda zemheri döküntüsü...



Dilsiz anların ürperişle dansı başlangıcında
İç sesler döngüsünde sustan zirveler...
Tünemek yaldızlı geçmişin gövdesine
İplik iplik erimek sonrasında miş-li dokunuşlardan
Her mevsim ağır döküntüleri başlar ruhun
Esinti eşliğinde....








Kınanmıştır cesaret
Yitimliği zihni zayi ettikçe
Dolaşır gam esintisi düş odalarında
Yarım kalmış ihtişamsız yaşamda....







Kar taneleri yüreğimle erir
Eritir gecede yıldızları
Ay sürse de elini çergeme
Katran sarmışlığı incitmez mişleri...







Miras enstantane acı tebessüm
Vurur süzgün bakışlarıma
Şavkı düşer kar tanelerinin ruhuma...







Yegane hatıraların sarmaladığı suretin
Islaklığımla yoldaş
Ağrılı yanlarını dindiren bantla yaşıyorum hala
Üzerinde teninden kalma teller...
Ruhumun barındığı
Ruhumun firari eşgali....







Tenim ter içinde
Nefesim astıma dönük kesiklerde
Soğuk alışkanlığım
Ilındığım zamanla
Ve bu şehir gündüzünde ayak sürüdüğüm
Gecesinde kanatlandığım hicran...









Işıkları hep sönük
Tenhaları dolu dolu
Üşüşmüş yılgınlığıma
Kaldırım sarhoşu sokak lambaları
Fersiz sönüverir aniden
Çığlık çığlığa serçeler...








Elesem elekten geçirsem
Yokluğun geçer mi süzgeçten
Geçer mi sineden yakarışlar
Düşer mi yine kar taneleri yokluğunda...
Yaşamak dilsiz figanlı yanların depreşirliği
Ruhumdan kova kova çalınan bahar
Sığ gün ışımalarının yokluğu
Düşmüşlüğü olmadı cemrenin yüreğe
Talan olan gönül bağı
Koşan yok ki imdada...
Ümidim kesik Mevla dan
Yazgıya karlar üşüştükçe...
Kesiğim tümde/n....



Not: Cansın....N.Y...