Kara Kız

martılar geçiyor olmalı
birazdan kızıllaşacak çığlıkları..


zincirlendiği odada bir kara kız
iliklerine kadar şekeri unutmuşken
elinde çikolatadan bir top
uyuyor, acılı ve yarınsız
soğukkanlı bir güzellik var dalgınlığında
yenik ve kımıltısız
muhtaç bir gökyüzü sanılırken
kin kadar vahşiyken
bedeni dikiş izleri dolu kız
kapattığı gözleri
haşin mi haşin
masum mu masum
aynadan yansıyor sessizliği
sıfırın altında arzuları
hiçten daha az beklentileri

kezlerce ölmüşken
çaresiz takvimden bir gece daha düşerken
kara kızın aklından zoru varken
herşey ipekten bir yalanken
varolmak yaşıyor gibi yapmakken
anlam ve anlam darmadağınıkken

aldırma kara kız aldırma
gömülü kal aynada

umarsız..