Kara Sevda

hiçbir kümülüse borcumuz yok bizim
cebimizde yağmur duası taşımadık asla
yeşerdik
asık yüzlü şehrin küskün baharlarında
kurak bakışlardan sağdık sevdamızı
inadına sevdik insanları


dişlenmiş bir elmaydık
kararttık yaralarımızı
mekik ilmekleriyle / ustaca
düğümledik yaşamı
saklamadık umutlarımızı derin donduruculara
avuçlarımızda doru taylar koşmasa da
konmasa da
saçaklarımıza nazlı kumrular
söz birledik
aşk hep bizimleydi


hiç olmadı
gölgede kalan yüzümüz
ölesiye sevdik güneşi





Ocak, 2005 / Kiraz
(Çıkınımdaki Azıklar)